Beleggen is de afgelopen jaren internationaler geworden dan ooit. Waar particuliere beleggers vroeger vooral kozen voor Nederlandse of Europese aandelen, kijkt tegenwoordig vrijwel iedere belegger over de grens.

Amerikaanse technologiebedrijven, wereldwijde ETF’s en internationale groeiaandelen maken standaard deel uit van veel portefeuilles. Dat heeft voordelen, zoals meer spreiding en toegang tot snelgroeiende markten, maar het brengt ook een kostenpost met zich mee die structureel wordt onderschat, valutakosten.

Amerika staat ver bovenin de top-10 als het gaat om grootste aandelenmarkten per land:

Zodra een belegging niet in euro’s wordt verhandeld, zoals bij Amerikaanse aandelen, krijgt een belegger te maken met wisselkoersen. Dat geldt niet alleen voor exotische markten, maar juist voor de populairste aandelen ter wereld. Denk aan grote Amerikaanse namen die genoteerd zijn in dollars. Vrijwel iedere belegger die hierin actief is, betaalt valutakosten, vaak zonder het zich te realiseren.

Het probleem is niet dat valutakosten bestaan, maar dat ze zelden duidelijk worden gepresenteerd. Ze verdwijnen in de omrekening, zitten verwerkt in de koers en worden nauwelijks apart benoemd. Daardoor lijken ze onschuldig, terwijl ze in de praktijk een flinke hap uit het rendement nemen.

Wat internationaal beleggen concreet betekent voor je kosten

Internationaal beleggen betekent dat euro’s worden omgezet naar een andere valuta, meestal dollars. Dat gebeurt bij aankoop van een aandeel, maar ook weer bij verkoop. In veel gevallen vindt die omzetting automatisch plaats. De belegger ziet alleen het eindbedrag in euro’s terug, zonder exact te weten welke wisselkoers is gebruikt en welke opslag daarop is toegepast.

Die opslag is de kern van het probleem. Brokers hanteren vrijwel altijd een marge bovenop de officiële marktkoers. Dat percentage lijkt klein maar kan oplopen tot vaak rond de 0,25-0,75 procent, zoals bij DEGIRO, SAXO en eToro bijvoorbeeld, en wordt toegepast op het volledige transactiebedrag. En belangrijker, het gebeurt meerdere keren.

Bij elke koop en bij elke verkoop vindt opnieuw een valutaomrekening plaats. Wie daarnaast dividend ontvangt of regelmatig handelt, ziet het aantal conversiemomenten snel oplopen. Het resultaat is dat een belegging die op papier winstgevend lijkt, in de praktijk een deel van die winst verliest aan onzichtbare kosten.

Een concreet voorbeeld met een populaire buitenlandse belegging

Om duidelijk te maken hoe valutakosten doorwerken, helpt een concreet voorbeeld. Stel dat een belegger voor 10.000 euro aandelen koopt van een Amerikaans technologiebedrijf, genoteerd in dollars. De broker rekent een valutakosten-opslag van 0,25 procent per conversie.

Bij de aankoop wordt de 10.000 euro omgezet naar dollars. Over dit bedrag wordt 0,25 procent aan valutakosten gerekend. Dat komt neer op 25 euro. De belegger start dus feitelijk al met een investering van 9.975 euro.

Na verloop van tijd stijgt het aandeel met 10 procent. De waarde van de positie groeit naar omgerekend 11.000 euro. Op papier lijkt dit een mooie winst van 1.000 euro.

Bij verkoop vindt opnieuw een valutaomrekening plaats. Over de 11.000 euro wordt weer 0,25 procent aan valutakosten gerekend. Dat is 27,50 euro.

De totale valutakosten in dit scenario bedragen dus 52,50 euro, 25 euro bij aankoop en 27,50 euro bij verkoop.

De netto winst komt daarmee niet uit op 1.000 euro, maar op 947,50 euro, nog los van eventuele transactiekosten of belastingen. Dat lijkt misschien te overzien, maar dit is slechts één transactie.

Waarom dit effect groter is dan veel beleggers denken

Het voorbeeld laat zien dat valutakosten direct aan het rendement knagen, zelfs bij een succesvolle belegging. Hoe vaker een belegger handelt, hoe groter het effect. Bij meerdere aankopen, gedeeltelijke verkopen of periodieke herbeleggingen lopen de kosten snel op.

Ook bij lange termijn beleggers speelt dit een rol. Wie bijvoorbeeld maandelijks bijkoopt in buitenlandse aandelen, betaalt elke maand opnieuw valutakosten. Het samengestelde effect daarvan kan over jaren oplopen tot honderden of zelfs duizenden euro’s.

Wat het extra verraderlijk maakt, is dat deze kosten niet voelen als een rekening. Ze worden niet apart afgeschreven, maar verdwijnen stilletjes in de omrekening. Daardoor blijven ze vaak buiten beeld bij het evalueren van rendementen.

Valutakosten zijn vrijwel altijd hoger dan transactiekosten

Veel brokers profileren zich met lage transactiekosten. Dat trekt beleggers aan en wekt de indruk dat beleggen goedkoop is geworden. In de praktijk blijkt echter dat valutakosten vaak een grotere impact hebben dan de zichtbare kosten per order.

Een belegger kan bijvoorbeeld slechts enkele euro’s per transactie betalen, maar tientallen euro’s kwijt zijn aan valutakosten bij dezelfde handeling. Zeker bij grotere bedragen of bij frequente handel wegen deze kosten zwaar.

Omdat valutakosten procentueel zijn, stijgen ze bovendien automatisch mee met het belegde bedrag. Hoe succesvoller een belegger wordt en hoe groter de portefeuille groeit, hoe hoger deze kosten uitvallen.

Waarom hier zo weinig openheid over bestaat

Valutakosten zijn complexer uit te leggen dan vaste tarieven. Wisselkoersen bewegen voortdurend en verschillen per moment. Dat maakt het voor brokers eenvoudig om marges te hanteren zonder dat beleggers exact kunnen nagaan hoe hoog die marges zijn.

Daarnaast vormen valutakosten een stabiele inkomstenbron. Ze zijn minder zichtbaar en daardoor minder gevoelig voor vergelijking. Waar transactiekosten vaak direct worden vergeleken, blijven valutakosten in veel gevallen onder de radar.

Voor beleggers betekent dit dat zij zelf extra kritisch moeten zijn. Wie alleen kijkt naar reclameboodschappen of headline tarieven, krijgt geen volledig beeld van de werkelijke kostenstructuur.

Waarom vergelijken van brokers cruciaal is

Uit ons onafhankelijk onderzoek blijkt dat valutakosten voor veel beleggers de allerhoogste kostenpost zijn. In veel gevallen overstijgen zij de transactiekosten en vaste servicekosten ruimschoots, vooral bij internationale portefeuilles.

Juist omdat vrijwel iedere belegger tegenwoordig in het buitenland belegt, is het essentieel om brokers niet alleen te beoordelen op zichtbare tarieven, maar vooral op hoe zij omgaan met valutaomrekeningen. Kleine verschillen in percentages kunnen op lange termijn een groot verschil maken in rendement.

Daarom is het zeer belangrijk om alle brokers grondig te vergelijken. Niet alleen op transactiekosten, maar juist op valutakosten, transparantie en het aantal conversiemomenten. Alleen zo krijgen beleggers grip op een kostenpost die vaak onzichtbaar blijft, maar een doorslaggevende rol speelt in het uiteindelijke resultaat.